เฮ้อๆ หลังจากอิแม่กะอิป้อ พาผมมาอยู่บ้านปู่บ้านย่าอาทิตย์หนี่งเนี่ย ผมก้อยุ้งยุ่งก้าบ จากที่เคยอยู่เงียบๆสงบๆกะอิแม่ และพี่สาวอย่างพี่มินเนท มีเพลงฟังคลอๆ สบายๆ แต่ผมปวดท้องอ่ะคร้าบ ลมในท้องมันครูดคราดๆ น่ารำคาญ แม่คงคิดว่าผมเครียดเลยพาผมมาอยู่กับคุณปู่คุณย่า .............
อยู่บ้านปู่ย่า ผมเหนื้อยเหนื่อยคร้าบ แต่ละวันมีแต่คนมาอุ้ม มาหอมผม ผมจะนอนคุณปู่ก้อเสียงดังกวนผม ก้อผมเคยอยู่เงียบๆที่บ้านของผมอ่ะกั๊บ ผมก้อเลยไม่ค่อยได้นอน อารมณ์เสียคร้าบ ผมเลยบ่นๆท้างงวัน ท้องก้อมวนอีกคร้าบ
วันนี้ไม่มีใครมา ป๋มเลยนั่งกินลมชมวิวข้างๆ หน้าต่าง กับอิแม่คร้าบ อิแม่ก้อถ่ายรูปป๋มอยู่น้านแหละ ป๋มก้อยิ้มมั่งไม่ยิ้มมั่ง วันนี้เลยอิแม่เลยเอารูปมาลงให้ป้าๆ น้าๆ ดูคร้าบ
ปล. ไว้วันหลังผมจะมาเล่าประสบการณ์พักบ้านนอกครั้งแรกของผมเป็นเต็มๆให้ป้าๆ น้าๆ พี่ๆ ฟังนะครับ
+++ต่อจากบล็อกก่อน อิป้อกะอิแม่ก้อพานายเหนือไปฉีดวัคซีน ซึ่งวันนั้น นัด PMI ไว้ตอนเช้า เพื่อชั่งน้ำหนัก แล้วตอนบ่ายก้อไปหา กุมารแพทย์ประจำตัวนายเหนือ น้ำหนักนายเหนือขึ้นดีมาก ซึ่งปกติแล้วเด็กต้องขึ้นประมาณ 25-30 กรัมต่อวัน แต่พระเอกของเราดั้มไป 40 กรัมต่อวัน แก้มเริ่มยุ้ย คางเริ่มเป็นสองชั้น จะเป็นเห็นคออยู่แล้ว หมอที่เพเอ็มอี น่ารักมาก จับฮีฟัดจนฮีโวยวาย ไม่รู้เพราะไม่ชอบหรือ เหม็นไม่รู้ ฮ่าๆๆ ตกบ่าย ช่วงเวลาระทึกใจของอิป้ออิแม่ก้อบังเกิด ........ กุมารแพทย์ตรวจสุขภาพฮีไป อิชั้นก้อถามๆเรื่องนม เรื่องลูกน้อยนอนดิ้นมากกจนมากที่สุดตอนกลางคืน โวยวายโดยไม่มีสาเหตุ อีทีซี ชีก้อตอบมาว่า ลูกหล่อนน่ะ ปกติดีมากก แต่หล่อนอ่ะป่วย ฮ่าๆๆ ปรากฏว่า ชีบ่นว่า แม่จิตตกเกินไปทำลูกเครียด ซะงั้นตรู +++
ตอนนี้ คอฮีเริ่มแข็งมาก กุมารแพทย์พอใจในพัฒนาการฮีมากๆๆ บอก โตเร็ว แข็งแรง แค่นี้คนเป็นพ่อเป็นแม่ก้อดีใจจะแย่แล้ว +++++
และแล้ว ก้อถึงเวลาวัคซีน ลุ้นระทึกมาก เพราะกลัวฮีจะกริ๊ซหลอนกุมารแพทย์ แต่ปรากฏว่า แอ๊ะๆ อยู่สองนาที จากนั้นก้อ ไม่มีวี่แววว่าจะเจ็บ โดนไปเข็มเดียวที่ต้นแขน อิป้ออิแม่เซอร์ไพส์ ฮีไม่โวยวาย เดือนหน้าเจอสองเข็ม ไอ่หนูเอ้ยยยยยยย +++++
กลับมาถึงบ้านวันนั้นทั้งวัน ฮีหลับปุ๋ย ไม่มองหน้ามองตาใครอะไรทั้งนั้น จนคิดว่าหมอแอบใส่ยานอนหลับป่าวฟระ อีกวันต่อมาก้อเรียบร้อยน่ารักซะเหลือเกิ๊นนนนน อิแม่แอบดีใจว่า ว้ายยย ลูกชั้นนนนน น่ารักมาก เตรียมตัวจะพาไปออกงานบ้านพี่น้องเต็มที่ แต่ทว่า ++++++
อีกวันถัดมา ........ฮี โยเย นันสตอป ตั้งแต่ ตีห้า ยัน สามทุ่ม กินได้ แต่ร้องไห้ตลอดเวย์ ไม่หลับไม่นอน กริ๊ดๆๆ อย่างเดียว จิตตกค่ะ จิตตก ได้แต่ปลอบไป เต้นตั้งแต่ ไก่ย่างถูกเผา ยัน เลดี้กาก้า ฮีก้อไม่สนอกสนใจ ทั้งๆ ที่ปกติ ฮีชอบเห็นแม่เต้นมากกกกก +++++++ อิป้อทนไม่ไหว โทรหาหมอตอนดึก ++++
หมอมาตอนสี่ทุ่มกว่า ....... คุณลูกน้อยหอยสังข์ เงียบตั๊บ ทำหน้าตา บ๊องแบ้ว น่ารักน่าเอ็นดู ไอ่หนูของแม่ น่าเบริด์มากกกกกกกส์ หมอก้อบอกไม่เป็นไร คิดว่าเป็นเพราะวัคซีนที่ฉีด ฮีไม่มีไข้เลย แต่อาจจะไม่สบายตัว ปวดแขนไร พรุ่งนี้ก้อหาย ผลของวัคซีนมีผล 2 วันเท่านั้น ............
จากคืนนั้น ฮีหลับยาวทั้งคืน อีกวันมา ก้อดีขึ้น อ้อแอ้ เอาะแอะตามประสา แต่น้อยลงกว่าเดิมมาก อิป้ออิแม่เลยตัดสินใจ จะพาไปอยู่บ้านนอก อาทิตย์เว้นอาทิตย์ เพราะอิป้อกลัวอิแม่จิตตก ทำลูกเครียด ไปเจอพ่อแม่พี่น้อง ปู่ย่า ป้าๆน้าๆ ที่บ้านนอก ฮีจะได้คุ้นเคยกับคนเยอะๆ อารมณ์จะได้ดีทั้งแม่ทั้งลูก +++
++++ ตอนนี้ อยู่บ้านนอก ตั้งแต่มาจนถึงวันนี้ ฮีเหมือนดีขึ้นๆ เรื่อยๆ นั่งเล่นเก้าอี้โยกนานขึ้น นอนกลิ้งที่พรมของเล่นฮีได้ ปล่อยให้นอนเล่นบนเตียงได้ อาการติดมือแม่เหมือนจะดีขึ้นแต่ก้อยัง อุ้มหน่อยๆ อยู่ ใครๆก้ออุ้มๆ น่ากลัวจะติดนิสัยให้อุ้มป่าวไม่รู้ +++++ แต่ตอนนี้แม่สบายใจมากก ที่เห็นลูกน้อยหอยสังข์เป็นอย่างงี้ ++ แต่คนที่สบายใจสุดๆๆมากกว่าแม่คือ คุณยายลูกน้อยนั่นเอง ฮ่าๆๆ ตอนนี้สองยายที่บ้านคงนอนหลับสบายกันบ้างละ ฮ่าๆ
รักนะลูกจ๋า
ตอนนี้ น้องเหนือได้ หนึ่งเดือนกับหกวันแล้ว พอครบเดือนปุ๊บ ก้อเปลี่ยนนมปั๊บ สาเหตุมาจากมีอยู่วันนึง ฮีแอบถุยนมทั้งนมแม่นมชง อิแม่ก้อจิตตก ปกติ ฮีกินเยอะมาก รีบโทรหาหมอประจำตัวฮี หมอไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์ อิแม่ใจร้อน โทรไปนัดหมอเด็กเมืองอื่น ปรากฏว่า หมอให้เปลี่ยนนมผง กลับบ้านมา เหมือนฮีจะกินเยอะ เอนจอย สงบลงอย่างไม่น่าเชื่อ จากที่เคยพ่นไฟ กลับกลายเป็น เตี๊ยมเตี๋ยม (อยู่ไม่กี่วัน) ... พอตกกลางคืน ดูท่าฮีจะนอนไม่ได้เลย บิดไปบิดมา จนอ่านฟอรัมเจอว่า นมเนี่ยดีสำหรับเด็กที่เป็นคอลิคเพราะ เนื้อนมมันจะหนาและเข้มข้นกว่านมปกติ ทำให้อยู่ท้องเหมือนลดลมในท้องไปในตัว แต่มีก๊าซมาแทน ซึ่งอย่าถามเลยว่ามันต่างกันตรงไหน เพราะไม่รู้เหมือนกัน กลายเป็นว่านายเหนือของเรา หยุดพ่นไฟ แต่กลายเป็นงอแง ไม่ยอมหลับยอมนอน เพราะมวนท้องแทน ....... ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งสงสารลูก เหมือนฮีจะไม่ได้นอนเป็นเรื่องเป็นราวเลย ..........
เป็นงี้อยู่สี่ส้าห้าวัน อีแม่ฮี จิตตกอีกแล้วครับทั่น โทรหา หมอประจำเมืองอีก เป็นเหมือนสาธารณสุขบ้านเราก้อว่าได้ รับปรึกษาทุกเรื่องเกี่ยวกับแม่และลูก คุยกันไปคุยกัน หมอบอกมาหาตอนบ่าย จะได้ตรวจดูแน่ๆ ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ คอลิค หรือว่านม .......
ข้อดีของการไปหาหมอบ่อยๆ คือ เราได้รู้ว่า ลูกเราโอเคไหมยังไง นายเหนือก้อน่ารักเสมอเวลาอยู่กับป้าๆ หมอ ไม่เคยร้อง ไม่เคยดิ้น ทำตัวน่ารักมากก จนหมอหาว่าแม่เป็นโรคจิต ฮ่าๆ ก้อตอนฮีอยู่กับอิป้ออิแม่ไม่งี้นี่หว่า ..........ผลก้อคือ ท้องน้องกำลังปรับตัวให้เข้ากับนมใหม่ หมอไม่อยากให้เปลี่ยนนมตอนนี้เพราะเหมือนว่าร่างกายน้องต้องปรับตัวอีกรอบ แต่อยากให้ยัดนมแม่บ่อยอีกมากๆๆ ห้ามแม่ขี้เกียจเด็ดขาด มีไม่มีนมหมอก้ออยากให้ยัดปากลูกไว้ก่อน อันนี้เห็นด้วยกับหมอ คือ ไม่มีนมไหนจะดีเท่านมแม่แล้วเข้ากันกับลูกได้มากที่สุด
ก้อได้แต่สัญญากับลูกและตัวเองว่าจะไฟท์อีกรอบ แต่ทุกครั้งที่เห็นลูกดูด แล้วกริ๊ซหลังจากนั้น มันท้อจริงๆ แต่น้องเหนือดีอย่าง เป็นเด็กที่ ชอบดูดนมแม่มากกก แต่ก้อยังแอบกลัวว่าจะดูดได้เก่งซักเท่าไหร่ เพราะจุกนมขวดกินง่ายไปเลย ก้อลองดูกันอีกซักตั้งแล้วกัน ++++++++++
ก่อนอายุเดือน ก้อเป็นครั้งแรกของชายเหนือที่ออกงาน งานแรกคือที่บ้านป้าของน้องเหนือ ที่ Bourgogne จากบ้านไปก้อประมาณชมครึ่ง ขอบอกว่า อิป้ออิแม่ลุ้นแทบตายกลัวฮีพ่นไฟในรถ ปรากฏว่าผิดคาด นอนไปตลอดทาง พอมาถึงบ้านเค้าปุ๊บ พ่นไฟทันที จนทุกคนแซวว่า ฮีชอบเที่ยวเหมือนพ่อเหมือนแม่ ฮ่าๆ พ่นไฟได้ไม่นาน ป้าอุ้มแปร๊บเดียว หลับปุ๋ยเลย วันนั้นไม่ได้ถ่ายรูปกับหนุ่มของเรากันเลยเพราะ ฮีพ่นไฟเสร็จนอน กร๊ากๆๆ เป็นงานของอีป้ออิแม่ไป กินกันแหลก
อีกอาทิตย์หนึ่งก้อ ปู่กับย่าจัดงานรับขวัญหลานให้ แน่นอนว่า หลานหลับไม่แคร์สื้อ ฮ่าๆๆ เป็นงานผู้ใหญ่ไปซะ ไม่ได้ถ่ายรูปงานบ้านปู่กับย่า เพราะอิแม่มัวแต่กล่อมหนุ่ม อิป้อมัวแต่รับแขก ฮ่าๆ +++++++
จันทร์นี้ชายเหนือจะไปฉีดวัคซีนเข็มแรก อิป้ออิแม่เสียวโอ๊ดดดดด ...........
เลี้ยงกันแบบทุลักทุเล แปร๊บเดียว ชายเหนือก้ออายุได้เดือนหนึ่งละ เหมือนจะเร็วแต่สำหรับพ่อแม่ของพ่อเหนือแล้ว เพิ่งจะ เดือนเองเหรอ ฮ่าๆ
หนึ่งเดือนที่เลี้ยงกันมาเนี่ย ตกยกนิ้วให้กับน้องเหนือที่อดทนพ่อแม่ได้สุดยอด เลี้ยงกันเป็นบ้างไม่เป็นบ้าง อุ้มกันเป็นบ้างไม่เป็นบ้าง ร้องไห้เพราะหิว อีป้ออีแม่ก้อไม่เข้าใจ เล่นเอาฮีอารมณ์เสียได้ตลอดเวลา เพราะความไม่เข้าใจกัน ทำให้อาทิตย์แรกๆ ทั้งลูก ทั้งแม่ ร้องไห้กันจ้าละหวั่น เสียน้ำตาแต่ละวัน มากกว่าน้ำนมที่มี(ไม่ค่อยพอ)ให้ลูกด้วยซ้ำ ต้องขอขอบคุณพ่อแม่พี่น้องทางเมืองไทยที่เป็นกำลังใจที่สำคัญที่สุดให้ผ่านช่วงที่เดือนแรกที่หนักๆมาได้ ขอบคุณแม่สามีที่มาอยู่ด้วย อาทิตย์เว้นอาทิตย์ ด้วยความเป็นห่วง คุณสามีที่อดตาหลับขับตานอนช่วยเลี้ยงลูก
หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ......สำหรับนายเหนือ .........
สองอาทิตย์แรก ...ตื่นมากินนมแม่ ......พ่นไฟ..... กินนมแม่ ....พ่นไฟ ...ถ่าย .....พ่นไฟ ...... กินนมแม่ ...พ่นไฟ .... มีแค่นี้จริงๆ หาเวลาที่เห็นฮี ตื่นมามองไรเฉยๆ ไม่ได้เลยจริงๆ ..............
เหตุผล ............น้ำนมแม่ไม่พอ ..... ไม่ได้กินไรเลย ดูดเท่าไหร่ก้อมีให้ไม่มาก .... นัดเดือนแรกของหมอเด็กที่นี่ หมอตัดสินใจให้ ....กินนมชง เพิ่ม ... เพราะนน ฮี ตอนอาทิตย์แรกๆ ไม่ขึ้นเลย ....
สองอาทิตย์หลัง ....กิน....พ่นไฟ ....นอนยาววววววว...... มองแบบมึนๆ ..........พ่นไฟ ....กิน .....มอง .... นอนยาววว ......... อิแม่ .....ต้องกล่อมด้วยบทสวดมนต์ เรียกว่าหมดมุขกันจริงๆ แต่ดูเหมือนจะดีขึ้น .... แต่ฮีท้องอืดมากๆ ร้องไห้โยเยตลอด ได้ยินลมในท้องลูกตลอดเวลา น่าสงสารมากกก ทั้งที่หาอะไรสารพัดมาทำแล้ว ยอมแม้กระทั่งให้ฮีนอนคว่ำ (ได้ข่าวตอนนี้ติด) อุ้มกล่อมจนลูกติดมือ..... เปลี่ยนขวดนมอยู่ 6 ยี่ห้อ ....ทำสารพัด
หมดเดือนไปหาหมออีก ......หมอแนะนำให้เปลี่ยนนมชงดู เพราะน้องอาจจะมีโคลิกแต่ไม่ได้รุนแรงเหมือนเด็กที่เป็นโคลิกจริงๆ ฮีไม่ได้ร้องไห้ยาวเป็นหลายๆชั่วโมง และเป็นเวลา ....หมอเลยคิดว่าน่าจะเป็นเพราะนมชง .........
ผลคือ .......เหมือนจะดีขึ้น ตั้งแต่ย่างเดือนที่สอง ฮีดูมีอารมณ์ดีขึ้น มองโน้นนี่ ดึงสร้อย ดึงผมแม่ ยิ้มให้พ่อ ร้องอ้อน .... นอนเล่นคนเดียวบนเตียงได้นานขึ้น ไม่พ่นไฟจนเสียงแหบเสียงแห้งเหมือนก่อน น่ารักน่าเอ็นดูขึ้นมากก พ่อแม่ก้อสบายใจขึ้น พ่อแม่พี่น้องที่เมืองไทยก้อสบายใจ
ต่อไปก้อลุ้นว่าเดือนที่สอง ลูกน้อยหอยสังข์จะเป็นไงต่อไป ..+..
ตอนนี้ น้องเหนือได้ หนึ่งเดือนกับหกวันแล้ว พอครบเดือนปุ๊บ ก้อเปลี่ยนนมปั๊บ สาเหตุมาจากมีอยู่วันนึง ฮีแอบถุยนมทั้งนมแม่นมชง อิแม่ก้อจิตตก ปกติ ฮีกินเยอะมาก รีบโทรหาหมอประจำตัวฮี หมอไม่อยู่หนึ่งอาทิตย์ อิแม่ใจร้อน โทรไปนัดหมอเด็กเมืองอื่น ปรากฏว่า หมอให้เปลี่ยนนมผง กลับบ้านมา เหมือนฮีจะกินเยอะ เอนจอย สงบลงอย่างไม่น่าเชื่อ จากที่เคยพ่นไฟ กลับกลายเป็น เตี๊ยมเตี๋ยม (อยู่ไม่กี่วัน) ... พอตกกลางคืน ดูท่าฮีจะนอนไม่ได้เลย บิดไปบิดมา จนอ่านฟอรัมเจอว่า นมเนี่ยดีสำหรับเด็กที่เป็นคอลิคเพราะ เนื้อนมมันจะหนาและเข้มข้นกว่านมปกติ ทำให้อยู่ท้องเหมือนลดลมในท้องไปในตัว แต่มีก๊าซมาแทน ซึ่งอย่าถามเลยว่ามันต่างกันตรงไหน เพราะไม่รู้เหมือนกัน กลายเป็นว่านายเหนือของเรา หยุดพ่นไฟ แต่กลายเป็นงอแง ไม่ยอมหลับยอมนอน เพราะมวนท้องแทน ....... ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งสงสารลูก เหมือนฮีจะไม่ได้นอนเป็นเรื่องเป็นราวเลย .......... 
สองอาทิตย์หลัง ....กิน....พ่นไฟ ....นอนยาววววววว...... มองแบบมึนๆ ..........พ่นไฟ ....กิน .....มอง .... นอนยาววว ......... อิแม่ .....ต้องกล่อมด้วยบทสวดมนต์ เรียกว่าหมดมุขกันจริงๆ แต่ดูเหมือนจะดีขึ้น .... แต่ฮีท้องอืดมากๆ ร้องไห้โยเยตลอด ได้ยินลมในท้องลูกตลอดเวลา น่าสงสารมากกก ทั้งที่หาอะไรสารพัดมาทำแล้ว ยอมแม้กระทั่งให้ฮีนอนคว่ำ (ได้ข่าวตอนนี้ติด) อุ้มกล่อมจนลูกติดมือ..... เปลี่ยนขวดนมอยู่ 6 ยี่ห้อ ....ทำสารพัด
